Werkwoordvormen:
infinitief:
rökern
voltooid deelwoord:
rökert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik röker
du rökerst
he/se/dat rökert
wi rökert
ji rökert
se rökert
verleden:
ik röker
du rökerst
he/se/dat röker
wi rökern
ji rökern
se rökern
voltooid:
ik heff rökert
du hest rökert
he/se/dat hett rökert
wi hebbt rökert
ji hebbt rökert
se hebbt rökert
conjunctief:
ik röker
du rökerst
he/se/dat röker
wi rökern
ji rökern
se rökern
imperatief:
röker!
rökert!
Etymologie:
Woord afgeleid van: röken