Utspraak op Platt: /ɾœɪ̯kɐn/
Verb
Sülven: rö·kern
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Saak Rook utsetten
düütsch:
räuchern
nedderlandsch:
beroken
engelsch:
smoke
Bispelen:
Ik heff güstern Forellen rökert.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Rook afgeven
düütsch:
rauchen
nedderlandsch:
roken
engelsch:
smoke
Bispelen:
Wat rökert hier denn so? Is wat anbrennt?
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
© 2005 by Tomasz Sienicki [user: tsca, mail: tomasz.sienicki at gmail.com], CC-BY-SA-3.0

Verbformen:

Infinitiv:
rö­kern
PPP:
rö­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rö­ker
du rö­kerst
he/se/dat rö­kert
wi rö­kert
ji rö­kert
se rö­kert
Vergangen Tiet:
ik rö­ker
du rö­kerst
he/se/dat rö­ker
wi rö­kern
ji rö­kern
se rö­kern
Perfekt:
ik heff rö­kert
du hest rö­kert
he/se/dat hett rö­kert
wi hebbt rö­kert
ji hebbt rö­kert
se hebbt rö­kert
Kunjunktiv:
ik rö­ker
du rö­kerst
he/se/dat rö­ker
wi rö­kern
ji rö­kern
se rö­kern
Imperativ:
rö­ker!
rö­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: röken

Tohoopsett Wöör:

anrökern Rökeraal Rökeree rökerig Rökerkaat Rökerkamer Rökerwiemen verrökern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.