Utspraak op Platt: /nɔːtɛln̩/
Verb
Sülven: na·tel·len
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
Bispelen:
Hier hest du dusend Euro. — Mutt ik de Schiens natellen?

Verbformen:

Infinitiv:
na­tel­len
PPP:
na­tell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tell na
du tell­st na
he/se/dat tell­t na
wi tell­t na
ji tell­t na
se tell­t na
Vergangen Tiet:
ik tell na
du tell­st na
he/se/dat tell na
wi tel­len na
ji tel­len na
se tel­len na
Perfekt:
ik heff na­tell­t
du hest na­tell­t
he/se/dat hett na­tell­t
wi hebbt na­tell­t
ji hebbt na­tell­t
se hebbt na­tell­t
Kunjunktiv:
ik tell na
du tell­st na
he/se/dat tell na
wi tel­len na
ji tel­len na
se tel­len na
Imperativ:
tell na!
tell­t na!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: na + tellen