Utspraak op Platt: /afstɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: af·ste·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ste­ken
PPP:
af­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek af
du sti­ckst af
he/se/dat sti­ckt af
wi steekt af
ji steekt af
se steekt af
Vergangen Tiet:
ik stöök af
du stöökst af
he/se/dat stöök af
wi stö­ken af
ji stö­ken af
se stö­ken af
Perfekt:
ik heff af­ste­ken
du hest af­ste­ken
he/se/dat hett af­ste­ken
wi hebbt af­ste­ken
ji hebbt af­ste­ken
se hebbt af­ste­ken
Kunjunktiv:
ik stöök af
du stöökst af
he/se/dat stöök af
wi stö­ken af
ji stö­ken af
se stö­ken af
Imperativ:
steek af!
steekt af!
Infinitiv:
af­ste­ken
PPP:
af­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek af
du sti­ckst af
he/se/dat sti­ckt af
wi steekt af
ji steekt af
se steekt af
Vergangen Tiet:
ik stöök af
du stöökst af
he/se/dat stöök af
wi stö­ken af
ji stö­ken af
se stö­ken af
Perfekt:
ik heff af­sta­ken
du hest af­sta­ken
he/se/dat hett af­sta­ken
wi hebbt af­sta­ken
ji hebbt af­sta­ken
se hebbt af­sta­ken
Kunjunktiv:
ik stöök af
du stöökst af
he/se/dat stöök af
wi stö­ken af
ji stö­ken af
se stö­ken af
Imperativ:
steek af!
steekt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + steken