düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Verbformen:
Infinitiv:
infangen
PPP:
infungen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang in
du fangst in
he/se/dat fangt in
wi fangt in
ji fangt in
se fangt in
Vergangen Tiet:
ik füng in
du füngst in
he/se/dat füng in
wi füngen in
ji füngen in
se füngen in
Perfekt:
ik heff infungen
du hest infungen
he/se/dat hett infungen
wi hebbt infungen
ji hebbt infungen
se hebbt infungen
Kunjunktiv:
ik füng in
du füngst in
he/se/dat füng in
wi füngen in
ji füngen in
se füngen in
Imperativ:
fang in!
fangt in!
Infinitiv:
infangen
PPP:
infangen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang in
du fangst in
he/se/dat fangt in
wi fangt in
ji fangt in
se fangt in
Vergangen Tiet:
ik fung in
du fungst in
he/se/dat fung in
wi fungen in
ji fungen in
se fungen in
Perfekt:
ik heff infangen
du hest infangen
he/se/dat hett infangen
wi hebbt infangen
ji hebbt infangen
se hebbt infangen
Kunjunktiv:
ik fung in
du fungst in
he/se/dat fung in
wi fungen in
ji fungen in
se fungen in
Imperativ:
fang in!
fangt in!
Infinitiv:
infangen
PPP:
infangen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang in
du fangst in
he/se/dat fangt in
wi fangt in
ji fangt in
se fangt in
Vergangen Tiet:
ik füng in
du füngst in
he/se/dat füng in
wi füngen in
ji füngen in
se füngen in
Perfekt:
ik heff infangen
du hest infangen
he/se/dat hett infangen
wi hebbt infangen
ji hebbt infangen
se hebbt infangen
Kunjunktiv:
ik füng in
du füngst in
he/se/dat füng in
wi füngen in
ji füngen in
se füngen in
Imperativ:
fang in!
fangt in!