Utspraak op Platt: /anstɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: an·ste·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wöölt wi en poor Karsen ansteken?
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
tap
Bispelen:
Wi hebbt en nee Fatt Beer ansteken.
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
infizeren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff mi mit de Gripp ansteken.

Verbformen:

Infinitiv:
an­ste­ken
PPP:
an­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek an
du sti­ckst an
he/se/dat sti­ckt an
wi steekt an
ji steekt an
se steekt an
Vergangen Tiet:
ik stöök an
du stöökst an
he/se/dat stöök an
wi stö­ken an
ji stö­ken an
se stö­ken an
Perfekt:
ik heff an­ste­ken
du hest an­ste­ken
he/se/dat hett an­ste­ken
wi hebbt an­ste­ken
ji hebbt an­ste­ken
se hebbt an­ste­ken
Kunjunktiv:
ik stöök an
du stöökst an
he/se/dat stöök an
wi stö­ken an
ji stö­ken an
se stö­ken an
Imperativ:
steek an!
steekt an!
Infinitiv:
an­ste­ken
PPP:
an­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek an
du sti­ckst an
he/se/dat sti­ckt an
wi steekt an
ji steekt an
se steekt an
Vergangen Tiet:
ik stöök an
du stöökst an
he/se/dat stöök an
wi stö­ken an
ji stö­ken an
se stö­ken an
Perfekt:
ik heff an­sta­ken
du hest an­sta­ken
he/se/dat hett an­sta­ken
wi hebbt an­sta­ken
ji hebbt an­sta­ken
se hebbt an­sta­ken
Kunjunktiv:
ik stöök an
du stöökst an
he/se/dat stöök an
wi stö­ken an
ji stö­ken an
se stö­ken an
Imperativ:
steek an!
steekt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + steken