Utspraak op Platt: /uːtstɔːn/
Verb
Sülven: ut·stahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
vör allen as nich utstahn
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik heff noch utstahn Geld.
[4]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­stahn
PPP:
ut­stahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stah ut
du steihst ut
he/se/dat steiht ut
wi staht ut
ji staht ut
se staht ut
Vergangen Tiet:
ik stünn ut
du stünn­st ut
he/se/dat stünn ut
wi stün­nen ut
ji stün­nen ut
se stün­nen ut
Perfekt:
ik heff ut­stahn
du hest ut­stahn
he/se/dat hett ut­stahn
wi hebbt ut­stahn
ji hebbt ut­stahn
se hebbt ut­stahn
Kunjunktiv:
ik stünn ut
du stünn­st ut
he/se/dat stünn ut
wi stün­nen ut
ji stün­nen ut
se stün­nen ut
Imperativ:
stah ut!
staht ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + stahn