Utspraak op Platt: /kɛntɛɪ̯kn̩/
Substantiv
Sülven: Kenn·te·ken
Plural: Kenn­te­kens n dat Kenn­te­ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Schild an en Fohrtüüg, an dat dat identifizeert warrn kann
düütsch:
Nummernschild Mehr wiesen
nedderlandsch:
kentekenplaat Mehr wiesen
engelsch:
number plate Mehr wiesen
Bispelen:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kennen + Teken
Identische Wöör ››› kennteken ❔︎