Utspraak op Platt: /bɾɛːɡn̩kløːy̯təɾɪç/
Adjektiv
Sülven: bre·gen·klö·te·rig
bregenklöteriger bregenklöterigst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nich richtig in’n Kopp, dörenanner, matt
düütsch:
verwirrt
konfus Mehr wiesen
engelsch:
confused
Bispelen:
Ik heff den ganzen Dag Feernsehn keken. Nu föhl ik mi ganz bregenklöterig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Bregen + klöterig

Dubbelwöör:

bregenklüterig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.