Utspraak op Platt: /vɛçdɾiːm̩/
Verb
Sülven: weg·drie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Boot is uns wegdreven.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­drie­ven
PPP:
weg­dre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik driev weg
du driff­st weg
he/se/dat driff­t weg
wi drievt weg
ji drievt weg
se drievt weg
Vergangen Tiet:
ik dreev weg
du dreevst weg
he/se/dat dreev weg
wi dre­ven weg
ji dre­ven weg
se dre­ven weg
Perfekt:
ik bün weg­dre­ven
du büst weg­dre­ven
he/se/dat is weg­dre­ven
wi sünd weg­dre­ven
ji sünd weg­dre­ven
se sünd weg­dre­ven
Kunjunktiv:
ik dreev weg
du dreevst weg
he/se/dat dreev weg
wi dre­ven weg
ji dre­ven weg
se dre­ven weg
Imperativ:
driev weg!
drievt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + drieven