Utspraak op Platt: /blanktɾɛkn̩/
Verb
Sülven: blank·tre·cken
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik naakt maken
düütsch:
blankziehen
nedderlandsch:
uitdoen
engelsch:
strip naked
Bispelen:
As wi in’n See swemmen weren, hebbt se all blanktrocken. Do wull ik nich de eenzige ween, de dat nich deit…
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
blanke Wapens tehn
düütsch:
blankziehen
nedderlandsch:
blanke wapen trekken
engelsch:
unsheathe
a weapon
Bispelen:
He hett foorts den Degen blanktrocken.

Verbformen:

Infinitiv:
blank­tre­cken
PPP:
blank­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck blank
du tre­ckst blank
he/se/dat tre­ckt blank
wi tre­ckt blank
ji tre­ckt blank
se tre­ckt blank
Vergangen Tiet:
ik tröck blank
du trö­ckst blank
he/se/dat tröck blank
wi trö­cken blank
ji trö­cken blank
se trö­cken blank
Perfekt:
ik heff blank­tro­cken
du hest blank­tro­cken
he/se/dat hett blank­tro­cken
wi hebbt blank­tro­cken
ji hebbt blank­tro­cken
se hebbt blank­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck blank
du trö­ckst blank
he/se/dat tröck blank
wi trö­cken blank
ji trö­cken blank
se trö­cken blank
Imperativ:
treck blank!
tre­ckt blank!
Infinitiv:
blank­tre­cken
PPP:
blank­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck blank
du tre­ckst blank
he/se/dat tre­ckt blank
wi tre­ckt blank
ji tre­ckt blank
se tre­ckt blank
Vergangen Tiet:
ik treck blank
du tre­ckst blank
he/se/dat treck blank
wi tre­cken blank
ji tre­cken blank
se tre­cken blank
Perfekt:
ik heff blank­tro­cken
du hest blank­tro­cken
he/se/dat hett blank­tro­cken
wi hebbt blank­tro­cken
ji hebbt blank­tro­cken
se hebbt blank­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck blank
du tre­ckst blank
he/se/dat treck blank
wi tre­cken blank
ji tre­cken blank
se tre­cken blank
Imperativ:
treck blank!
tre­ckt blank!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: blank + trecken

Tohoopsett Wöör:

blank
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.