Utspraak op Platt: /vɪndbyːdəlɪç/
Adjektiv
Sülven: wind·bü·de·lig
windbüdeliger windbüdeligst
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von een, de Saken vertellt, de he nich höllt oder de nich stimmt
düütsch:
aufschneiderisch
lügnerisch
nedderlandsch:
pocherig
opsnijderig
engelsch:
braggart
Bispelen:
He is en windbüdeligen Keerl! Op em kannst di nich verlaten!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Windbüdel + -ig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.