Utspraak op Platt: /tɾʏɡlɛɡn̩/
Verb
Sülven: trügg·leg·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
En Wulf kann an’n Dag goot 50 Kilometer trüggleggen.

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­leg­gen
PPP:
trüg­g­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg trügg
du legg­st trügg
he/se/dat legg­t trügg
wi legg­t trügg
ji legg­t trügg
se legg­t trügg
Vergangen Tiet:
ik leed trügg
du leedst trügg
he/se/dat leed trügg
wi le­den trügg
ji le­den trügg
se le­den trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­legg­t
du hest trüg­g­legg­t
he/se/dat hett trüg­g­legg­t
wi hebbt trüg­g­legg­t
ji hebbt trüg­g­legg­t
se hebbt trüg­g­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed trügg
du leedst trügg
he/se/dat leed trügg
wi le­den trügg
ji le­den trügg
se le­den trügg
Imperativ:
legg trügg!
legg­t trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + leggen