Utspraak op Platt: /afstɾœɪ̯pm̩/
Verb
Sülven: af·strö·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­strö­pen
PPP:
af­strööpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik strööp af
du strööpst af
he/se/dat strööpt af
wi strööpt af
ji strööpt af
se strööpt af
Vergangen Tiet:
ik strööp af
du strööpst af
he/se/dat strööp af
wi strö­pen af
ji strö­pen af
se strö­pen af
Perfekt:
ik heff af­strööpt
du hest af­strööpt
he/se/dat hett af­strööpt
wi hebbt af­strööpt
ji hebbt af­strööpt
se hebbt af­strööpt
Kunjunktiv:
ik strööp af
du strööpst af
he/se/dat strööp af
wi strö­pen af
ji strö­pen af
se strö­pen af
Imperativ:
strööp af!
strööpt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + ströpen