Utspraak op Platt: /afzøːy̯kn̩/
Verb
Sülven: af·sö·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
an en Oort intensiv söken
düütsch:
absuchen
Bispelen:
Wi hebbt allens afsöcht, kunnen aver nix finnen.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
opsammeln
düütsch:
auflesen
Bispelen:
Wi weren op’t Feld un hebbt Steen afsöcht.

Verbformen:

Infinitiv:
af­sö­ken
PPP:
af­söcht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik söök af
du söchst af
he/se/dat söcht af
wi söökt af
ji söökt af
se söökt af
Vergangen Tiet:
ik söök af
du söökst af
he/se/dat söök af
wi sö­ken af
ji sö­ken af
se sö­ken af
Perfekt:
ik heff af­söcht
du hest af­söcht
he/se/dat hett af­söcht
wi hebbt af­söcht
ji hebbt af­söcht
se hebbt af­söcht
Kunjunktiv:
ik söök af
du söökst af
he/se/dat söök af
wi sö­ken af
ji sö­ken af
se sö­ken af
Imperativ:
söök af!
söökt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + söken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.