Utspraak op Platt: /kɛɪ̯kəln/ 🔊︎
Verb
Sülven: ke·keln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
luut snacken, strieden
düütsch:
lautstark reden
engelsch:
talk loudly
Bispelen:
De Froenslüüd hebbt wedder veel to kekeln!
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Zoologie
plattdüütsch:
kreihn, Luden maken as en Hohn
düütsch:
krähen
gackern
nedderlandsch:
kakelen
engelsch:
cackle
Bispelen:
De Höhner kekelt in’n Hoff.
Audiodatei, de de Ünnerbedüden illustreert

Verbformen:

Infinitiv:
ke­keln
PPP:
ke­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kelt
wi ke­kelt
ji ke­kelt
se ke­kelt
Vergangen Tiet:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kel
wi ke­keln
ji ke­keln
se ke­keln
Perfekt:
ik heff ke­kelt
du hest ke­kelt
he/se/dat hett ke­kelt
wi hebbt ke­kelt
ji hebbt ke­kelt
se hebbt ke­kelt
Kunjunktiv:
ik ke­kel
du ke­kelst
he/se/dat ke­kel
wi ke­keln
ji ke­keln
se ke­keln
Imperativ:
ke­kel!
ke­kelt!

Dubbelwöör:

kakeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.