Utspraak op Platt: /kɔːkəln/
Verb
Sülven: ka·keln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
luut snacken, strieden
düütsch:
lautstark reden
engelsch:
talk loudly
Bispelen:
De Froenslüüd hebbt wedder veel to kakeln!
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Zoologie
plattdüütsch:
kreihn, Luden maken as en Hohn
düütsch:
krähen
gackern
nedderlandsch:
kakelen
engelsch:
cackle
Bispelen:
De Höhner kakelt in’n Hoff.
Audiodatei, de de Ünnerbedüden illustreert
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
brabbeln (von de Kinner)
düütsch:
brabbeln
nedderlandsch:
brabbelen
engelsch:
babble
Bispelen:
Dat Kind kakelt so vör sik her.
[4]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
blied ween un dat luut wiesen
düütsch:
ausgelassen sein
und das durch Lachen und Reden zeigen

Verbformen:

Infinitiv:
ka­keln
PPP:
ka­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ka­kel
du ka­kelst
he/se/dat ka­kelt
wi ka­kelt
ji ka­kelt
se ka­kelt
Vergangen Tiet:
ik ka­kel
du ka­kelst
he/se/dat ka­kel
wi ka­keln
ji ka­keln
se ka­keln
Perfekt:
ik heff ka­kelt
du hest ka­kelt
he/se/dat hett ka­kelt
wi hebbt ka­kelt
ji hebbt ka­kelt
se hebbt ka­kelt
Kunjunktiv:
ik ka­kel
du ka­kelst
he/se/dat ka­kel
wi ka­keln
ji ka­keln
se ka­keln
Imperativ:
ka­kel!
ka­kelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: kaken

Tohoopsett Wöör:

bekakeln Gekakel kakelbunt Kakelee kakelig Kakelnest kakelsnaaksch

Dubbelwöör:

kekeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.