Utspraak op Platt: /afɾɔu̯pm̩/
Verb
Sülven: af·ro·pen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
ropen un so von en Steed weghalen
düütsch:
abrufen
abberufen
Bispelen:
He harr mi von de Arbeit afropen.
[2]
Randwoortschatt
ooltmoodsch
plattdüütsch:
över en Stück Weg ropen, dat dat noch jüst to hören is
Bispelen:
He weer so wiet weg, dat wi uns noch jüst afropen kunnen.
[3]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
nich mehr bruukt
plattdüütsch:
verkünnen
to’n Bispeel fröher de Nachtwächter de Stünnen
Bispelen:
Fröher rööp de Nachtwächter nachtens de Stünnen af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­ro­pen
PPP:
af­ro­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik roop af
du röpp­st af
he/se/dat röpp­t af
wi roopt af
ji roopt af
se roopt af
Vergangen Tiet:
ik rööp af
du rööpst af
he/se/dat rööp af
wi rö­pen af
ji rö­pen af
se rö­pen af
Perfekt:
ik heff af­ro­pen
du hest af­ro­pen
he/se/dat hett af­ro­pen
wi hebbt af­ro­pen
ji hebbt af­ro­pen
se hebbt af­ro­pen
Kunjunktiv:
ik rööp af
du rööpst af
he/se/dat rööp af
wi rö­pen af
ji rö­pen af
se rö­pen af
Imperativ:
roop af!
roopt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + ropen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.