Utspraak op Platt: /ʏnɐbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: ün·ner·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Ünnerbreek mi nich, wenn ik wat vertell!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Speel weer ünnerbraken, nadem de Speler sik wat daan harr.

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­bre­ken
PPP:
ün­ner­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ün­ner­breek
du ün­ner­bri­ckst
he/se/dat ün­ner­bri­ckt
wi ün­ner­breekt
ji ün­ner­breekt
se ün­ner­breekt
Vergangen Tiet:
ik ün­ner­bröök
du ün­ner­bröökst
he/se/dat ün­ner­bröök
wi ün­ner­brö­ken
ji ün­ner­brö­ken
se ün­ner­brö­ken
Perfekt:
ik heff ün­ner­bra­ken
du hest ün­ner­bra­ken
he/se/dat hett ün­ner­bra­ken
wi hebbt ün­ner­bra­ken
ji hebbt ün­ner­bra­ken
se hebbt ün­ner­bra­ken
Kunjunktiv:
ik ün­ner­bröök
du ün­ner­bröökst
he/se/dat ün­ner­bröök
wi ün­ner­brö­ken
ji ün­ner­brö­ken
se ün­ner­brö­ken
Imperativ:
ün­ner­breek!
ün­ner­breekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + breken