Utspraak op Platt: /ɔphaʊ̯ən/
Verb
Sülven: op·hau·en
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
aktiv op wat slahn
düütsch:
draufhauen
draufschlagen
nedderlandsch:
erop slaan
engelsch:
hit on
Bispelen:
Ik heff mi mit’n Hamer op’n Fingernagel ophaut.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik gegen wat bewegen un sik dor dull bi stöten
düütsch:
aufschlagen
aufprallen
nedderlandsch:
met een smak neerkomen
neerploffen
engelsch:
impact on
dash against
Bispelen:
Ik bün fullen un mit’n Kopp op de Kant ophaut.

Verbformen:

Infinitiv:
op­hau­en
PPP:
op­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hau op
du haust op
he/se/dat haut op
wi haut op
ji haut op
se haut op
Vergangen Tiet:
ik hau op
du haust op
he/se/dat hau op
wi haun op
ji haun op
se haun op
Perfekt:
ik heff op­haut
du hest op­haut
he/se/dat hett op­haut
wi hebbt op­haut
ji hebbt op­haut
se hebbt op­haut
Kunjunktiv:
ik hau op
du haust op
he/se/dat hau op
wi haun op
ji haun op
se haun op
Imperativ:
hau op!
haut op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + hauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.