Utspraak op Platt: /ɪnɾʊstn̩/
Verb
Sülven: in·rus·ten
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Rust in en Tostand kamen, in den en Saak nich mehr geiht
düütsch:
einrosten
festrosten
nedderlandsch:
inroesten
vastroesten
engelsch:
rust
Bispelen:
Dat ole Hangelslott is inrust.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Figurativ
plattdüütsch:
na lange Tiet, wo en Saak nich bruukt worrn is, nich mehr goot funkschoneren
düütsch:
einrosten
übertragener Sinn
engelsch:
become unaccustomed
get stiff
Bispelen:
Ik heff al lang nich mehr sungen, miene Singstimm is wiss al ganz inrust.

Verbformen:

Infinitiv:
in­rus­ten
PPP:
in­rust
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rust in
du rustst in
he/se/dat rust in
wi rust in
ji rust in
se rust in
Vergangen Tiet:
ik rust in
du rustst in
he/se/dat rust in
wi rus­ten in
ji rus­ten in
se rus­ten in
Perfekt:
ik bün in­rust
du büst in­rust
he/se/dat is in­rust
wi sünd in­rust
ji sünd in­rust
se sünd in­rust
Kunjunktiv:
ik rust in
du rustst in
he/se/dat rust in
wi rus­ten in
ji rus­ten in
se rus­ten in
Imperativ:
rust in!
rust in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + rusten

Tohoopsett Wöör:

in
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.