Utspraak op Platt: /ɔphalsn̩/
Verb
Sülven: op·hal·sen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
wat kriegen, wat een queelt
düütsch:
sich aufhalsen
sich aufbürden
nedderlandsch:
zich aanhalen
engelsch:
bring upon oneself
burden oneself with
Bispelen:
Korl hett mi üm Hülp beden un denn is he weggahn. Un nu sitt ik dor alleen vör. — Na, dor hest di ja schöön wat ophalst!

Verbformen:

Infinitiv:
op­hal­sen
PPP:
op­halst
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hals op
du halst op
he/se/dat halst op
wi halst op
ji halst op
se halst op
Vergangen Tiet:
ik hals op
du halst op
he/se/dat hals op
wi hal­sen op
ji hal­sen op
se hal­sen op
Perfekt:
ik heff op­halst
du hest op­halst
he/se/dat hett op­halst
wi hebbt op­halst
ji hebbt op­halst
se hebbt op­halst
Kunjunktiv:
ik hals op
du halst op
he/se/dat hals op
wi hal­sen op
ji hal­sen op
se hal­sen op
Imperativ:
hals op!
halst op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + Hals
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.