Utspraak op Platt: /ʏmɡɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: üm·ge·ten
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­ge­ten
PPP:
üm­ga­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik geet üm
du gütt­st üm
he/se/dat gütt üm
wi geet üm
ji geet üm
se geet üm
Vergangen Tiet:
ik gööt üm
du göötst üm
he/se/dat gööt üm
wi gö­ten üm
ji gö­ten üm
se gö­ten üm
Perfekt:
ik heff üm­ga­ten
du hest üm­ga­ten
he/se/dat hett üm­ga­ten
wi hebbt üm­ga­ten
ji hebbt üm­ga­ten
se hebbt üm­ga­ten
Kunjunktiv:
ik gööt üm
du göötst üm
he/se/dat gööt üm
wi gö­ten üm
ji gö­ten üm
se gö­ten üm
Imperativ:
geet üm!
geet üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + geten