Utspraak op Platt: /fəɾbɾɛn̩/
Verb
Sülven: ver·bren·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
brennen un wielt optehrt warrn
düütsch:
verbrennen
nedderlandsch:
verbranden
opbranden
engelsch:
burn
Bispelen:
Nadem ik mi heff scheden laten, heff ik dat Foto von de Hochtiet verbrennt.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
sik an en Brennnettel weh doon
düütsch:
sich verbrennen
an einer Brennnessel
nedderlandsch:
geprikkeld worden
engelsch:
get stung
by a stinging nettle

Verbformen:

Infinitiv:
ver­bren­nen
PPP:
ver­brenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­brenn
du ver­brenn­st
he/se/dat ver­brenn­t
wi ver­brenn­t
ji ver­brenn­t
se ver­brenn­t
Vergangen Tiet:
ik ver­brenn
du ver­brenn­st
he/se/dat ver­brenn
wi ver­bren­nen
ji ver­bren­nen
se ver­bren­nen
Perfekt:
ik heff ver­brenn­t
du hest ver­brenn­t
he/se/dat hett ver­brenn­t
wi hebbt ver­brenn­t
ji hebbt ver­brenn­t
se hebbt ver­brenn­t
Kunjunktiv:
ik ver­brenn
du ver­brenn­st
he/se/dat ver­brenn
wi ver­bren­nen
ji ver­bren­nen
se ver­bren­nen
Imperativ:
ver­brenn!
ver­brenn­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + brennen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.