Utspraak op Platt: /afʃɾuːm̩/
Verb
Sülven: af·schru·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Schruuv loosdreihn
düütsch:
abschrauben
nedderlandsch:
afschroeven
losschroeven
engelsch:
screw off
unscrew
Bispelen:
Ik harr den Spegel al an’e Wand fastschruuvt, dor heff ik markt, dat he scheef hangt. Nu müss ik em ja noch wedder afschruven.

Verbformen:

Infinitiv:
af­schru­ven
PPP:
af­schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv af
du schruuvst af
he/se/dat schruuvt af
wi schruuvt af
ji schruuvt af
se schruuvt af
Vergangen Tiet:
ik schruuv af
du schruuvst af
he/se/dat schruuv af
wi schru­ven af
ji schru­ven af
se schru­ven af
Perfekt:
ik heff af­schruuvt
du hest af­schruuvt
he/se/dat hett af­schruuvt
wi hebbt af­schruuvt
ji hebbt af­schruuvt
se hebbt af­schruuvt
Kunjunktiv:
ik schruuv af
du schruuvst af
he/se/dat schruuv af
wi schru­ven af
ji schru­ven af
se schru­ven af
Imperativ:
schruuv af!
schruuvt af!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
af­schru­ven
PPP:
af­schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schruuv af
du schruuvst af
he/se/dat schruuvt af
wi schruuvt af
ji schruuvt af
se schruuvt af
Vergangen Tiet:
ik schrööv af
du schröövst af
he/se/dat schrööv af
wi schrö­ven af
ji schrö­ven af
se schrö­ven af
Perfekt:
ik heff af­schra­ven
du hest af­schra­ven
he/se/dat hett af­schra­ven
wi hebbt af­schra­ven
ji hebbt af­schra­ven
se hebbt af­schra­ven
Kunjunktiv:
ik schrööv af
du schröövst af
he/se/dat schrööv af
wi schrö­ven af
ji schrö­ven af
se schrö­ven af
Imperativ:
schruuv af!
schruuvt af!
Noordnedder­sassisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schruven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.