Utspraak op Platt: /bəɡøːy̯ʃn̩/
Verb
Sülven: be·göö·schen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
De Jung hett weent, aver ik kunn em wedder begööschen.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
be­göö­schen
PPP:
be­göö­scht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­göö­sch
du be­göö­schst
he/se/dat be­göö­scht
wi be­göö­scht
ji be­göö­scht
se be­göö­scht
Vergangen Tiet:
ik be­göö­sch
du be­göö­schst
he/se/dat be­göö­sch
wi be­göö­schen
ji be­göö­schen
se be­göö­schen
Perfekt:
ik heff be­göö­scht
du hest be­göö­scht
he/se/dat hett be­göö­scht
wi hebbt be­göö­scht
ji hebbt be­göö­scht
se hebbt be­göö­scht
Kunjunktiv:
ik be­göö­sch
du be­göö­schst
he/se/dat be­göö­sch
wi be­göö­schen
ji be­göö­schen
se be­göö­schen
Imperativ:
be­göö­sch!
be­göö­scht!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + Goos