Utspraak op Platt: /anzɛtn̩/
Verb
Sülven: an·set·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Koh sett nich an.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
anfögen
düütsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Jägers hebbt en Jacht ansett.
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[5]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
[6]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Keed hett Rust ansett.
[7]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wi hebbt Bool ansett.

Verbformen:

Infinitiv:
an­set­ten
PPP:
an­sett
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sett an
du sett­st an
he/se/dat sett an
wi sett an
ji sett an
se sett an
Vergangen Tiet:
ik sett an
du sett­st an
he/se/dat sett an
wi set­ten an
ji set­ten an
se set­ten an
Perfekt:
ik heff an­sett
du hest an­sett
he/se/dat hett an­sett
wi hebbt an­sett
ji hebbt an­sett
se hebbt an­sett
Kunjunktiv:
ik sett an
du sett­st an
he/se/dat sett an
wi set­ten an
ji set­ten an
se set­ten an
Imperativ:
sett an!
sett an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + setten