Utspraak op Platt: /vɛçkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: weg·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Wo hest du dat von wegkregen?
He hett dor en Knacks bi wegkregen.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­krie­gen
PPP:
weg­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg weg
du krigg­st weg
he/se/dat krigg­t weg
wi kriegt weg
ji kriegt weg
se kriegt weg
Vergangen Tiet:
ik kreeg weg
du kreegst weg
he/se/dat kreeg weg
wi kre­gen weg
ji kre­gen weg
se kre­gen weg
Perfekt:
ik heff weg­kre­gen
du hest weg­kre­gen
he/se/dat hett weg­kre­gen
wi hebbt weg­kre­gen
ji hebbt weg­kre­gen
se hebbt weg­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg weg
du kreegst weg
he/se/dat kreeg weg
wi kre­gen weg
ji kre­gen weg
se kre­gen weg
Imperativ:
krieg weg!
kriegt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + kriegen