Utspraak op Platt: /ɾʏmɡɔːn/
Verb
Sülven: rüm·gahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik bün üm de Pütt rümgahn.
[2]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He is rümgahn un hett Geld sammelt.
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­gahn
PPP:
rüm­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah rüm
du geihst rüm
he/se/dat geiht rüm
wi gaht rüm
ji gaht rüm
se gaht rüm
Vergangen Tiet:
ik güng rüm
du güngst rüm
he/se/dat güng rüm
wi güng­en rüm
ji güng­en rüm
se güng­en rüm
Perfekt:
ik bün rüm­gahn
du büst rüm­gahn
he/se/dat is rüm­gahn
wi sünd rüm­gahn
ji sünd rüm­gahn
se sünd rüm­gahn
Kunjunktiv:
ik güng rüm
du güngst rüm
he/se/dat güng rüm
wi güng­en rüm
ji güng­en rüm
se güng­en rüm
Imperativ:
gah rüm!
gaht rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + gahn