Utspraak op Platt: /bɾɛɪ̯kɐ/
Substantiv
Sülven: Bre·ker
Plural: Bre­kers m de Bre­ker
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
of a man
Bispelen:
He is en Breker von Keerl!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: breken + -er