Utspraak op Platt: /snøːy̯ɾən/
Verb
Sülven: snö·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Snoor wat fastmaken
düütsch:
schnüren
binden
nedderlandsch:
snoeren
binden
engelsch:
string
lace
Bispelen:
He müss de Schohbänner nee snören.
[2]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Hochtiet
plattdüütsch:
na en Hochtiet de Straat mit en Snoor sperrn un dat Bruutpoor utlösen laten
Bispelen:
Wi hebbt de Straat snöört un dat junge Poor graleert! Un denn hett dat en lütten dorbi geven!

Verbformen:

Infinitiv:
snö­ren
PPP:
snöört
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snöör
du snöörst
he/se/dat snöört
wi snöört
ji snöört
se snöört
Vergangen Tiet:
ik snöör
du snöörst
he/se/dat snöör
wi snö­ren
ji snö­ren
se snö­ren
Perfekt:
ik heff snöört
du hest snöört
he/se/dat hett snöört
wi hebbt snöört
ji hebbt snöört
se hebbt snöört
Kunjunktiv:
ik snöör
du snöörst
he/se/dat snöör
wi snö­ren
ji snö­ren
se snö­ren
Imperativ:
snöör!
snöört!

Etymologie:

Woort afleidt von: Snoor

Tohoopsett Wöör:

afsnören Snöörband
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.