Utspraak op Platt: /uːtkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: ut·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
Bispelen:
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[5]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­krie­gen
PPP:
ut­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg ut
du krigg­st ut
he/se/dat krigg­t ut
wi kriegt ut
ji kriegt ut
se kriegt ut
Vergangen Tiet:
ik kreeg ut
du kreegst ut
he/se/dat kreeg ut
wi kre­gen ut
ji kre­gen ut
se kre­gen ut
Perfekt:
ik heff ut­kre­gen
du hest ut­kre­gen
he/se/dat hett ut­kre­gen
wi hebbt ut­kre­gen
ji hebbt ut­kre­gen
se hebbt ut­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg ut
du kreegst ut
he/se/dat kreeg ut
wi kre­gen ut
ji kre­gen ut
se kre­gen ut
Imperativ:
krieg ut!
kriegt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + kriegen