Utspraak op Platt: /afdɾiːm̩/
Verb
Sülven: af·drie·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na de Siet hen sik von’n Kurs bewegen
düütsch:
abtreiben
Bispelen:
Dat Schipp drifft af. Stüür man gegen!
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
höden von en Oort weg
düütsch:
wegtreiben
abtreiben
Bispelen:
Driev dat Schaap von’e Wisch af.
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Swangerschop ophören laten
düütsch:
abtreiben
engelsch:
abort
Bispelen:
Se kunn dat Kind nich kriegen un hett afdreven.
[4]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Bööm afhauen
düütsch:
abholzen

Verbformen:

Infinitiv:
af­drie­ven
PPP:
af­dre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik driev af
du driff­st af
he/se/dat driff­t af
wi drievt af
ji drievt af
se drievt af
Vergangen Tiet:
ik dreev af
du dreevst af
he/se/dat dreev af
wi dre­ven af
ji dre­ven af
se dre­ven af
Perfekt:
ik bün af­dre­ven
du büst af­dre­ven
he/se/dat is af­dre­ven
wi sünd af­dre­ven
ji sünd af­dre­ven
se sünd af­dre­ven
Kunjunktiv:
ik dreev af
du dreevst af
he/se/dat dreev af
wi dre­ven af
ji dre­ven af
se dre­ven af
Imperativ:
driev af!
drievt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + drieven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.