Utspraak op Platt: /afkniːpm̩/
Verb
Sülven: af·knie·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Kniepen afmaken
düütsch:
abkneifen
abzwicken
nedderlandsch:
afknijpen
engelsch:
pinch off
Bispelen:
Kniep man de ünnersten Bläder af, bevör du de Roos in de Vaas stellst.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Luft afdrücken
düütsch:
abdrücken
die Luft
erdrosseln
nedderlandsch:
verwurgen
engelsch:
choke
strangle
Bispelen:
He wull mi de Kehl afkniepen!
[3]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afsporen
düütsch:
abzwacken
Geld
abknapsen
nedderlandsch:
afknijpen
engelsch:
scrape together
Bispelen:
Ik harr sounso nich veel Geld un müss von dat wenige ok noch wat afkniepen.

Verbformen:

Infinitiv:
af­knie­pen
PPP:
af­kne­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kniep af
du knipp­st af
he/se/dat knipp­t af
wi kniept af
ji kniept af
se kniept af
Vergangen Tiet:
ik kneep af
du kneepst af
he/se/dat kneep af
wi kne­pen af
ji kne­pen af
se kne­pen af
Perfekt:
ik heff af­kne­pen
du hest af­kne­pen
he/se/dat hett af­kne­pen
wi hebbt af­kne­pen
ji hebbt af­kne­pen
se hebbt af­kne­pen
Kunjunktiv:
ik kneep af
du kneepst af
he/se/dat kneep af
wi kne­pen af
ji kne­pen af
se kne­pen af
Imperativ:
kniep af!
kniept af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kniepen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.