Utspraak op Platt: /bəjapm̩/
Verb
Sülven: be·jap·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Nu bejapp doch de Lüüd nich so!
[2]
Randwoortschatt
Bispelen:
Dat is mi toveel! Dat kann ik nich bejappen!

Verbformen:

Infinitiv:
be­jap­pen
PPP:
be­japp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­japp
du be­japp­st
he/se/dat be­japp­t
wi be­japp­t
ji be­japp­t
se be­japp­t
Vergangen Tiet:
ik be­japp
du be­japp­st
he/se/dat be­japp
wi be­jap­pen
ji be­jap­pen
se be­jap­pen
Perfekt:
ik heff be­japp­t
du hest be­japp­t
he/se/dat hett be­japp­t
wi hebbt be­japp­t
ji hebbt be­japp­t
se hebbt be­japp­t
Kunjunktiv:
ik be­japp
du be­japp­st
he/se/dat be­japp
wi be­jap­pen
ji be­jap­pen
se be­jap­pen
Imperativ:
be­japp!
be­japp­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + jappen