Utspraak op Platt: /fʊlkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: vull·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He hett den Puckel vullkregen.

Verbformen:

Infinitiv:
vull­krie­gen
PPP:
vull­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg vull
du krigg­st vull
he/se/dat krigg­t vull
wi kriegt vull
ji kriegt vull
se kriegt vull
Vergangen Tiet:
ik kreeg vull
du kreegst vull
he/se/dat kreeg vull
wi kre­gen vull
ji kre­gen vull
se kre­gen vull
Perfekt:
ik heff vull­kre­gen
du hest vull­kre­gen
he/se/dat hett vull­kre­gen
wi hebbt vull­kre­gen
ji hebbt vull­kre­gen
se hebbt vull­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg vull
du kreegst vull
he/se/dat kreeg vull
wi kre­gen vull
ji kre­gen vull
se kre­gen vull
Imperativ:
krieg vull!
kriegt vull!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vull + kriegen