Utspraak op Platt: /ɪnkɾiːɡn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: in·krie·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
inhalen
düütsch:
einholen
nedderlandsch:
inhalen
engelsch:
catch up
Bispelen:
He is al fröher loosgahn, aver ik bün gau lopen un heff em noch wedder inkregen.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
eerst opreegt ween un dat bilütten afleggen
düütsch:
sich beruhigen
sich einkriegen
Bispelen:
He kunn sik vör Freid goornich wedder inkriegen.
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
infüllen
düütsch:
einfüllen
Bispelen:
In den Ammer harr he Water inkregen.
[4]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
an en Oort anlangen
düütsch:
erreichen
Bispelen:
Wat harr ik mi freit as ik mien Tohuus wedder inkregen harr.
[5]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Bueree
plattdüütsch:
den Aust nahuus bringen
düütsch:
einholen
die Ernte
einfahren
die Ernte
nedderlandsch:
binnenhalen
engelsch:
bring in
the harvest

Verbformen:

Infinitiv:
in­krie­gen
PPP:
in­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg in
du krigg­st in
he/se/dat krigg­t in
wi kriegt in
ji kriegt in
se kriegt in
Vergangen Tiet:
ik kreeg in
du kreegst in
he/se/dat kreeg in
wi kre­gen in
ji kre­gen in
se kre­gen in
Perfekt:
ik heff in­kre­gen
du hest in­kre­gen
he/se/dat hett in­kre­gen
wi hebbt in­kre­gen
ji hebbt in­kre­gen
se hebbt in­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg in
du kreegst in
he/se/dat kreeg in
wi kre­gen in
ji kre­gen in
se kre­gen in
Imperativ:
krieg in!
kriegt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + kriegen

Tohoopsett Wöör:

in
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.