Utspraak op Platt: /anvaɪ̯n/
Verb
Sülven: an·weihn
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
nedderlandsch:
Bispelen:
De Krankheit is mi anweiht.

Verbformen:

Infinitiv:
an­weihn
PPP:
an­weiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik weih an
du weihst an
he/se/dat weiht an
wi weiht an
ji weiht an
se weiht an
Vergangen Tiet:
ik weih an
du weihst an
he/se/dat weih an
wi weihn an
ji weihn an
se weihn an
Perfekt:
ik bün an­weiht
du büst an­weiht
he/se/dat is an­weiht
wi sünd an­weiht
ji sünd an­weiht
se sünd an­weiht
Kunjunktiv:
ik weih an
du weihst an
he/se/dat weih an
wi weihn an
ji weihn an
se weihn an
Imperativ:
weih an!
weiht an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + weihn