Utspraak op Platt: /nœɪ̯dɪɡn̩/
Verb
Sülven: nö·di·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
bidden, inladen, vörladen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Laat di nich lang nödigen, eet man to!

Verbformen:

Infinitiv:
nö­di­gen
PPP:
nö­digt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik nö­dig
du nö­digst
he/se/dat nö­digt
wi nö­digt
ji nö­digt
se nö­digt
Vergangen Tiet:
ik nö­dig
du nö­digst
he/se/dat nö­dig
wi nö­di­gen
ji nö­di­gen
se nö­di­gen
Perfekt:
ik heff nö­digt
du hest nö­digt
he/se/dat hett nö­digt
wi hebbt nö­digt
ji hebbt nö­digt
se hebbt nö­digt
Kunjunktiv:
ik nö­dig
du nö­digst
he/se/dat nö­dig
wi nö­di­gen
ji nö­di­gen
se nö­di­gen
Imperativ:
nö­dig!
nö­digt!

Etymologie:

Woort afleidt von: nödig