Utspraak op Platt: /huːkn̩/
Verb
Sülven: hu·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in de Kneen gahn
düütsch:
hocken
kauern
nedderlandsch:
hokken
hurken
engelsch:
crouch
squat
Bispelen:
He müss ut de Büx un hett sik achter’n Busch huukt.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
allgemeen an en Oort ween (ok in annere Lagen as in de Huuk)
düütsch:
hocken
lungern
nedderlandsch:
zitten
verwijlen
engelsch:
sit
hang around
Bispelen:
He huukt den ganzen Dag vör’t Kiekschapp.

Verbformen:

Infinitiv:
hu­ken
PPP:
huukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik huuk
du huukst
he/se/dat huukt
wi huukt
ji huukt
se huukt
Vergangen Tiet:
ik huuk
du huukst
he/se/dat huuk
wi hu­ken
ji hu­ken
se hu­ken
Perfekt:
ik heff huukt
du hest huukt
he/se/dat hett huukt
wi hebbt huukt
ji hebbt huukt
se hebbt huukt
Kunjunktiv:
ik huuk
du huukst
he/se/dat huuk
wi hu­ken
ji hu­ken
se hu­ken
Imperativ:
huuk!
huukt!

Dubbelwöör:

hucken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.