Utspraak op Platt: /snʊ͡ɐn/
Verb
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Katt snurrt, wenn se eit warrt.
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
beg

Verbformen:

Infinitiv:
snurr­n
PPP:
snurr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snurr
du snurr­st
he/se/dat snurr­t
wi snurr­t
ji snurr­t
se snurr­t
Vergangen Tiet:
ik snurr
du snurr­st
he/se/dat snurr
wi snur­ren
ji snur­ren
se snur­ren
Perfekt:
ik heff snurr­t
du hest snurr­t
he/se/dat hett snurr­t
wi hebbt snurr­t
ji hebbt snurr­t
se hebbt snurr­t
Kunjunktiv:
ik snurr
du snurr­st
he/se/dat snurr
wi snur­ren
ji snur­ren
se snur­ren
Imperativ:
snurr!
snurr­t!