Kiel op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /kiːl/

Substantiv

Plural: Kiels m de Kiel

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

wat mit twee Sieden, de spitz tohooploopt

düütsch:

Keil

nedderlandsch:

wig

engelsch:

wedge

[2]

Koort

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

Warktüüg mit scharpe Kanten, de in en spitzen Winkel tohooploopt

düütsch:

Keil

nedderlandsch:

wig

engelsch:

wedge

Bispelen:

Maak man en Kiel vör de Döör, dat de nich wedder tofallt.

Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Luigi Chiesa, CC-BY-SA-3.0

[3]

Randwoortschatt

Bueree

plattdüütsch:

Stück Land, dat dreekantig is

düütsch:

Keil

keilförmiges Stück Land

Bispelen:

Op ’n Kiel köönt wi keen Koorn seihn, dor kann de Meihdöscher nich dreihn.

Identische Wöör ››› Kiel ❔︎

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.