Utspraak op Platt: /fəɾsnakn̩/
Verb
Sülven: ver·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Nu heff ik aver noog Tiet versnackt, nu mutt ik nahuus!
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Se hett sik versnackt un nu is dat Geheemnis rut.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­sna­cken
PPP:
ver­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­snack
du ver­sna­ckst
he/se/dat ver­sna­ckt
wi ver­sna­ckt
ji ver­sna­ckt
se ver­sna­ckt
Vergangen Tiet:
ik ver­snack
du ver­sna­ckst
he/se/dat ver­snack
wi ver­sna­cken
ji ver­sna­cken
se ver­sna­cken
Perfekt:
ik heff ver­sna­ckt
du hest ver­sna­ckt
he/se/dat hett ver­sna­ckt
wi hebbt ver­sna­ckt
ji hebbt ver­sna­ckt
se hebbt ver­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik ver­snack
du ver­sna­ckst
he/se/dat ver­snack
wi ver­sna­cken
ji ver­sna­cken
se ver­sna­cken
Imperativ:
ver­snack!
ver­sna­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + snacken