Utspraak op Platt: /nɔːkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: na·krie·gen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
De Köh mööt noch Foder nakriegen.
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wöölt ji Pudding nakriegen?
[3]
Randwoortschatt
Bispelen:
Bi ehr hebbt se all wat nakregen.

Verbformen:

Infinitiv:
na­krie­gen
PPP:
na­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg na
du krigg­st na
he/se/dat krigg­t na
wi kriegt na
ji kriegt na
se kriegt na
Vergangen Tiet:
ik kreeg na
du kreegst na
he/se/dat kreeg na
wi kre­gen na
ji kre­gen na
se kre­gen na
Perfekt:
ik heff na­kre­gen
du hest na­kre­gen
he/se/dat hett na­kre­gen
wi hebbt na­kre­gen
ji hebbt na­kre­gen
se hebbt na­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg na
du kreegst na
he/se/dat kreeg na
wi kre­gen na
ji kre­gen na
se kre­gen na
Imperativ:
krieg na!
kriegt na!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: na + kriegen