Utspraak op Platt: /ɪnkuːln̩/
Verb
Sülven: in·kuh·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
ingraven
düütsch:
eingraben
vergraben
nedderlandsch:
begraven
engelsch:
bury
Bispelen:
In Bokel sünd in dat 13. Johrhunnert allerhand Münten inkuhlt worrn. De hebbt se 1929 wedderfunnen un in’t Museum bröcht.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
begraven (en Doden)
inkuhlen is nich negativ, warrt aver bloots seggt, wenn dat dor üm geiht, dat de Person ünner de Eer kummt; bi en Person, de man geern harr oder wenn dat üm de Fier geiht, warrt ehrder begraven seggt
düütsch:
beerdigen
begraben
nedderlandsch:
begraven
engelsch:
bury
Bispelen:
Dat Inkuhlen övernimmt de Kuhlengraver.
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Bueree
plattdüütsch:
in Mieten ünner de Eer setten
düütsch:
einmieten
nedderlandsch:
inkuilen
engelsch:
pit
in a storage pit
Bispelen:
Fröher hebbt wi de Kartuffeln in’n Harvst inkuhlt. Vondaag deit dat nüms mehr.

Verbformen:

Infinitiv:
in­kuh­len
PPP:
in­kuhlt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kuhl in
du kuhlst in
he/se/dat kuhlt in
wi kuhlt in
ji kuhlt in
se kuhlt in
Vergangen Tiet:
ik kuhl in
du kuhlst in
he/se/dat kuhl in
wi kuh­len in
ji kuh­len in
se kuh­len in
Perfekt:
ik heff in­kuhlt
du hest in­kuhlt
he/se/dat hett in­kuhlt
wi hebbt in­kuhlt
ji hebbt in­kuhlt
se hebbt in­kuhlt
Kunjunktiv:
ik kuhl in
du kuhlst in
he/se/dat kuhl in
wi kuh­len in
ji kuh­len in
se kuh­len in
Imperativ:
kuhl in!
kuhlt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + kuhlen

Tohoopsett Wöör:

in
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.