Utspraak op Platt: /ɔpduːkn̩/
Verb
Sülven: op·du·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
de Bavenkant von Water dörbreken un to’n Vörschien kamen
düütsch:
auftauchen
Bispelen:
As de Suurstoff von’n Düker bilütten wenig worrn is, is he wedder opduukt.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Figurativ
plattdüütsch:
unverwohrens an en Oort to sehn ween
düütsch:
auftauchen
erscheinen
engelsch:
appear
Bispelen:
As de Polizei opduken deed, sünd de Deven utneiht.

Verbformen:

Infinitiv:
op­du­ken
PPP:
op­duukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik duuk op
du duukst op
he/se/dat duukt op
wi duukt op
ji duukt op
se duukt op
Vergangen Tiet:
ik duuk op
du duukst op
he/se/dat duuk op
wi du­ken op
ji du­ken op
se du­ken op
Perfekt:
ik bün op­duukt
du büst op­duukt
he/se/dat is op­duukt
wi sünd op­duukt
ji sünd op­duukt
se sünd op­duukt
Kunjunktiv:
ik duuk op
du duukst op
he/se/dat duuk op
wi du­ken op
ji du­ken op
se du­ken op
Imperativ:
duuk op!
duukt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + duken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.