Utspraak op Platt: /fəɾbiːstɐt/
Adjektiv
Sülven: ver·bies·tert
verbiesterter verbiestertst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op en verkehrten Patt kamen
düütsch:
verirrt
verlaufen
nedderlandsch:
verdwaald
verdoold
engelsch:
astray
lost
Bispelen:
Nülich bün ik mit’t Rad ünnerwegens ween un harr mi opmaal tohoop verbiestert.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Figurativ
plattdüütsch:
op en verkehrten Gedank kamen
düütsch:
verwirrt
irritiert
nedderlandsch:
geprikkeld
verward
engelsch:
confused
puzzled
Bispelen:
As ik em dat vertellen deed, keek he mi ganz verbiestert an.

Etymologie:

Woort afleidt von: verbiestern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.