Utspraak op Platt: /fəɾbiːstɐt/
Adjektiv
Sülven: ver·bies·tert
verbiesterter verbiestertst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
Figurativ
Bispelen:
As ik em dat vertellen deed, keek he mi ganz verbiestert an.

Etymologie:

Woort afleidt von: verbiestern