Utspraak op Platt: /afɡɔːn/
Verb
Sülven: af·gahn
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik lösen
düütsch:
abgehen
ablösen
Bispelen:
De Breefmark geiht jümmer wedder af.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
weggahn
düütsch:
weggehen
Bispelen:
He seed dat un mit disse Wöör güng he af.
Gegenwöör:
ankamen
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
starven
düütsch:
sterben
nedderlandsch:
sterven
engelsch:
die
Bispelen:
He is still afgahn von uns Eer.
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
schehn
düütsch:
abgehen
ablaufen
Bispelen:
Is allens na de Reeg afgahn.
[5]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Reis anfangen
düütsch:
starten
abfahren
engelsch:
start
Bispelen:
Dat Schipp geiht nu af op grote Fohrt över’n Ozean.
[6]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
aftwelen
düütsch:
abgehen
Bispelen:
Von de Straat geiht en lütten Stieg af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­gahn
PPP:
af­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah af
du geihst af
he/se/dat geiht af
wi gaht af
ji gaht af
se gaht af
Vergangen Tiet:
ik güng af
du güngst af
he/se/dat güng af
wi güng­en af
ji güng­en af
se güng­en af
Perfekt:
ik bün af­gahn
du büst af­gahn
he/se/dat is af­gahn
wi sünd af­gahn
ji sünd af­gahn
se sünd af­gahn
Kunjunktiv:
ik güng af
du güngst af
he/se/dat güng af
wi güng­en af
ji güng­en af
se güng­en af
Imperativ:
gah af!
gaht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + gahn
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.