Utspraak op Platt: /afɾʊtʃn̩/
Verb
Sülven: af·rut·schen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
Figurativ
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
die
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­rut­schen
PPP:
af­rutscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rutsch af
du rutschst af
he/se/dat rutscht af
wi rutscht af
ji rutscht af
se rutscht af
Vergangen Tiet:
ik rutsch af
du rutschst af
he/se/dat rutsch af
wi rut­schen af
ji rut­schen af
se rut­schen af
Perfekt:
ik bün af­rutscht
du büst af­rutscht
he/se/dat is af­rutscht
wi sünd af­rutscht
ji sünd af­rutscht
se sünd af­rutscht
Kunjunktiv:
ik rutsch af
du rutschst af
he/se/dat rutsch af
wi rut­schen af
ji rut­schen af
se rut­schen af
Imperativ:
rutsch af!
rutscht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + rutschen