Utspraak op Platt: /uːttɾɛkn̩/
Verb
Sülven: ut·tre·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Treck dien Jack man ut, warrt ans doch to warm.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­tre­cken
PPP:
ut­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck ut
du tre­ckst ut
he/se/dat tre­ckt ut
wi tre­ckt ut
ji tre­ckt ut
se tre­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik tröck ut
du trö­ckst ut
he/se/dat tröck ut
wi trö­cken ut
ji trö­cken ut
se trö­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­tro­cken
du hest ut­tro­cken
he/se/dat hett ut­tro­cken
wi hebbt ut­tro­cken
ji hebbt ut­tro­cken
se hebbt ut­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck ut
du trö­ckst ut
he/se/dat tröck ut
wi trö­cken ut
ji trö­cken ut
se trö­cken ut
Imperativ:
treck ut!
tre­ckt ut!
Infinitiv:
ut­tre­cken
PPP:
ut­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck ut
du tre­ckst ut
he/se/dat tre­ckt ut
wi tre­ckt ut
ji tre­ckt ut
se tre­ckt ut
Vergangen Tiet:
ik treck ut
du tre­ckst ut
he/se/dat treck ut
wi tre­cken ut
ji tre­cken ut
se tre­cken ut
Perfekt:
ik heff ut­tro­cken
du hest ut­tro­cken
he/se/dat hett ut­tro­cken
wi hebbt ut­tro­cken
ji hebbt ut­tro­cken
se hebbt ut­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck ut
du tre­ckst ut
he/se/dat treck ut
wi tre­cken ut
ji tre­cken ut
se tre­cken ut
Imperativ:
treck ut!
tre­ckt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + trecken